Ben küçükken teyzemin bana ezbere söylediği bir şiir vardı. Çok severdim o şiiri, hep okumasını isterdim. Aklımda sadece "Çekti Şubat sırtına, eski beyaz kürkünü" mısrası kalmıştı. Sabah biraz internette aranınca o şiiri buldum. Fazıl Ahmet Aykaç şiiri imiş. Sizinle de paylaşmak istedim.
KIŞ
Söylerken ey fırtına,
Sen dağlara türkünü.
Çekti Şubat sırtına,
Eski beyaz kürkünü.
Giydi yine yamaçlar,
Pamuk tüylü bir kalpak.
Fakat gene ağaçlar,
Bu soğukta çırçıplak.
Tipi dağa çağırdı,
Kurdu, kuşu, çakalı.
Bir gecede ağardı,
Yerin saçı sakalı.
Birkaç yıl önce bahçedeki ağaç....
Kışın ne akla sığar,
Ne de yarar işleri.
Saçakların şimdi var,
Buzdan yapma dişleri.
F. Ahmet Aykaç.
Herkese çok güzel bir gün dilerim.............
Herkese çok güzel bir gün dilerim.............
küçükken söylenen, dinlenen, yenilenler hep daha güzel geliyor nedense. çok güzel bir şiirmiş. iyi ki paylaşmışsın. tam güne uygun.
YanıtlaSil