Perşembe akşamı Bağdat Caddesindeydim...
Şarkılar söyleyip eğlenerek epey yürüdük. Arabalar da bayrak ve alkışlarla ve tabi korna ile eşlik ettiler.
Keyifle yürüyüp sonra evimize geldik.
Cuma günü iş günümdü, akşam biraz erken çıkıp eve geldim. Hemen bir şeyler atıştırıp, üstümüzü değişip Taksime gittik. Evden 3 kitap seçtim okuduklarımın arasından ve gezideki çocukların kitaplığına götürdüm. Metroya binip Taksim'e gittik. Taksimde kapılar açılınca yol boyunca sessiz duran insanlar metro boşalırken coşku ile alkış tutmaya başladı. Hepimiz alkış tutarak meydana çıktık. Sonra Gezi Parkına gidip kitaplarımızı verdik.
Çok güzel bir yaşam kurmuşlar kendilerine. Ne yaptığını bilen dik duruşları ile kutluyorum o gençleri.
Şarkı söyleyip halay çeken gençler ve bütün halk aslında kötü bir şey istemiyor ki. Sadece oraya bina yapılmasın ve biraz daha güzel ve yumuşak bir lisanla konuşulsun. Şiddet her zaman şiddet ile karşılık bulur. Bu şarkı söyleyen, dans eden, yürüyen insanlara biraz kulak vermek gerek diye düşünüyorum.
Bu ülke, bu dünya hepimizin. Bu hayata da bir kez geliniyor ne yazık ki. Olmadı baştan tekrar deneyelim diye bir durum yok!! Neden kardeşçe birbirimizi anlayarak huzurlu olamayız. Daha önce Göztepe Parkı'nın resimlerini paylaşmıştım. Burası da neden bina yapılmadan, öyle güzel bir park olmasın ki? Bugün Hürriyet Pazar'da Gülse Birsel'in yazısını okudum. Özellikle Turgut Özal ile ilgili olan yazısının herkes tarafından okunmasını dilerim.
Ülkem için, tüm insanlar için güzellikler diliyorum. Daha güzel yazıların paylaşılacağı günlere kadar sevgi ile kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder