Çocukluğumda bahçemizde birçok değişik çiçek ve meyve ağacı yanı sıra filbahri çiçeği de vardı. Doğal bir bahçeydi ama pek çok bitki bulunurdu. Çocukken baharda bahçeden leylak, filbahri, gül toplamak, onları vazolara yerleştirmek benim en büyük tutkumdu. Her gün onların suyunu değiştirmek, bozulanları ayıklamak çok keyif verirdi. Fakat tabi birçok bahçeli evin başına gelen akıbet gibi bizim ev de inşaatçıların hışmına uğrayıp betona dönüştü. Yıllar önce olan bu değişim benim çiçeklere olan tutkumu değiştirmedi. Hala bitkileri çok severim. Gül, leylak gibi çiçekler etrafta rahatlıkla bulunan bitkiler. Ama filbahri hiç de kolay bulunmuyor. Gezip dolaştığım yerlerde bazı bahçelerde görüyorum, ama insanların bahçesinden alamam ya...Sürekli filbahri bulma hevesiyle birçok sera dolaştım. Gençler adını bile bilmiyorlar. Sonunda Anadolu hisarındaki bir seraya gittim. Epey büyük bir çiçek bahçesi ve içinde birçok bitki var. Orada çalışanlara filbahriyi sordum bilemediler. Dolaşıp bakın, bahçenin arka tarafında birtakım bilmediğimiz bitki var belki bulursunuz dediler. Çalışanlardan birisi bahçenin sahibinin yaşlı bir hanım olduğunu ve onun bilebileceğini söyledi. Şansım varmış ki biz bakınırken hanım geldi. Yaşlı ufak tefek bir hanımdı. Ne aradığımı öğrenince " gel benimle" deyip bahçenin bakımsız kalmış bir köşesine götürdü. Birkaç zavallı dal parçası şeklinde filbahrimi gördüm! Baharda açan bir çiçek olduğundan yaz ortasında sadece yaprakları vardı. Alıp eve geldim. Üzerinden 3-4 sene geçti. Geçen sene onu büyük bir saksıya diktim. Epeyce bir dal çıkardı, büyüdü. Geçen sene fazla çiçek açmadı, bu sene iyi açar diye umuyorum. Merakla çiçeklerin çıkmasını bekliyorum. Şu anda sadece minik yaprakları var. Daha yeni uyanıyor. Mis kokulu çiçeklerin açması için sabırsızlanıyorum.
İşte açtığında böyle olacak. Bu resim internetten alıntı. Banim çiçeğim de umarım bu şekil açabilir bu sene. Kokusunu şimdiden duyabiliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder